CHCEMY WETA USTAW ZDROWOTNYCH
NSZZ "Solidarność", OPZZ i Forum Związków Zawodowych wystąpili do prezydenta o zawetowanie trzech ustaw z tak zwanego pakiety ustaw zdrowotnych uchwalonych przez Sejm 6 listopada br.
Prezydent Lech Kaczyński spotkał się z przedstawicielami trzech central związkowych. NSZZ "Solidarność" reprezentowali Janusz Śniadek, przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ "S" oraz Maria Ochman, szefowa Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ "S".
Związkowcy zaapelowali do Prezydenta o zawetowanie z pakietu ustaw zdrowotnych uchwalonych przez Sejm RP: ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, o pracownikach zakładów opieki zdrowotnej oraz ustawy - przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia. Przedstawiciele związków zawodowych zwrócili się również do Prezydenta o skierowanie do Trybunału Konstytucyjnego wniosku o sprawdzenie zgodności z Konstytucją niektórych zapisów ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
Zdaniem związkowców ustawy obarczone są poważnymi błędami merytorycznymi. Wiele zastrzeżeń strony społecznej od samego początku budził również tryb pracy nad tymi ustawami.
Merytoryczne zastrzeżenia:
- Ustawa z dnia 6.11.2008 r. o zakładach opieki zdrowotnej:
- obligatoryjność przekształcenia działających obecnie samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w zakłady opieki zdrowotnej prowadzone przez spółki kapitałowe, w przyszłości funkcjonujące na zasadach komercyjnych;
- rezygnacja z utrzymania większościowego udziału podmiotu publicznego (Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego) w przekształcanych placówkach, pomimo propozycji takiego rozwiązania w pierwotnym przedłożeniu projektu ustawy, ustalonym na poziomie 51 proc. oraz 75 proc. w przypadku szpitali klinicznych;
- niedostateczna gwarancja realizacji art. 68 ust. 2 Konstytucji RP w zakresie równego dostępu do świadczeń zdrowotnych w ramach ubezpieczenia zdrowotnego finansowanego ze środków publicznych oraz zapewnienia właściwej organizacji opieki zdrowotnej;
- odstąpienie od zasady umożliwiającej przekazanie nieodpłatnych akcji lub udziałów dla uprawnionych pracowników - możliwość nabywania przez pracowników akcji i udziałów spółki w wysokości do 15 proc. proponowano w pierwotnej wersji projektu ustawy;
- niedostateczne zapisy chroniące przed rozwiązaniem spółki, zbywaniem zakładu opieki zdrowotnej albo jego zorganizowanej części, zbywaniem udziałów większościowych albo istotnej zmiany przedmiotu działalności tej spółki;
- Ustawa z dnia 6.11.2008 r. o pracownikach zakładów opieki zdrowotnej:
- pogorszenie norm czasu pracy dla osób pracujących dotychczas w tzw. "skróconym" czasie pracy, co stoi w sprzeczności z zasadą zachowania praw nabytych i brakiem propozycji rekompensat;
- wykreślenie dotychczasowych przepisów dających podstawę prawną do systematycznego wzrostu wynagrodzeń dla pracowników ochrony zdrowia;
- pogłębienie rozwarstwienia statusu pracowników ochrony zdrowia w zależności od struktury własnościowej placówki, w której będą zatrudnieni - przepisy regulujące m.in. prawo do nagród jubileuszowych, dodatek za wysługę lat, odprawy dla pracowników odchodzących na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy obejmują wyłącznie pracowników z jednoosobowym lub większościowym udziałem Skarbu Państwa;
- brak gwarancji ustawowych odnośnie pakietów i osłon socjalnych dla pracowników przekształconych zakładów opieki zdrowotnej;
Ustawa z dnia 6.11.2008 r. - przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia:
- zróżnicowanie form wsparcia dla samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej i uwarunkowanie ich obligatoryjnym przekształceniem w spółki kapitałowe (umorzenie zobowiązań publicznoprawnych, poręczenia, pożyczki i gwarancje Skarbu Państwa);
- niedoszacowanie skutków finansowych uchwalonej ustawy dla budżetu państwa, zwłaszcza w zakresie oddłużenia szpitali i wyceny ich majątku;
- regulacji odnoszących się do zbywania akcji i udziałów zakładów opieki zdrowotnej w okresie trzech lat od ich nabycia, co oznacz wprost otwarcie ustawodawcy na prywatyzację placówek ochrony zdrowia;
- niejasnych przepisów regulujących wrażliwe społecznie i ekonomicznie kwestie własności, nieruchomości i dzierżawy zakładów opieki zdrowotnej przekształcanych w spółki kapitałowe;
Ustawa z dnia 6.11.2008 r. o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta. Wątpliwości związkowców budzą przepisy określające postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentów, za które w świetle przepisów ustawy Rzecznik Praw Pacjenta, niezależnie od regulacji zawartych w obowiązującej ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, może nałożyć na organizatora strajku w drodze decyzji karę pieniężną w wysokości 500 tys. zł. Obecne prawo reguluje kwestie organizowania strajków oraz odpowiedzialności za naruszanie przepisów w tym obszarze.
Przedstawiciele związków zawodowych uważają również, że ustawy zdrowotne zostały przyjęte z naruszeniem zasad dialogu społecznego. Zgłoszenie projektów ustaw, jako projektów poselskich ograniczyło ustawowe konsultacje społeczne. Prace w komisjach sejmowych uniemożliwiało stronie związkowej prezentowanie stanowisk, zgłaszanie uwag i poprawek. Propozycje zmian własnościowych zakładów opieki zdrowotnej i spraw związanych z pracownikami nie były konsultowane ani w Trójstronnym Zespole do Spraw Ochrony Zdrowia, ani w Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Zdaniem związkowców projektodawcy w procesie legislacyjnym w Sejmie RP odstąpili od pierwotnego kierunku zmian systemowych w ochronie zdrowia a także nie ocenili skutków finansowych ustaw oraz źródeł ich finansowania.
Wiceprzewodnicząca
KZ NSZZ
„Solidarność”
przy Politechnice Wrocławskiej
Jadwiga Szymonik
Aktualności|Strona głowna|