Osoby internowane w stanie wojennym mogą w dowolnym terminie ubiegać się o odszkodowanie i zadośćuczynienie.
    Sejm 19 grudnia 2008 roku wydłużył bezterminowo okres, w którym osoby internowane w stanie wojennym i represjonowane za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego będą miały możliwość wystąpienia z żądaniem o odszkodowanie i zadośćuczynienie.
    Zgodnie z nowelizacją z 2007 roku, osoby represjonowane lub skazane w latach 1944-1989 w związku z działalnością na rzecz niepodległości Polski mogły starać się o odszkodowanie w wysokości do 25 000 zł, a z wnioskiem o jego przyznanie wystąpić tylko do 18 listopada 2008 roku.
    Ustawa o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych dotyczy nie tylko orzeczeń sądów, ale też orzeczeń kolegiów ds. wykroczeń. Z jej zapisów i z prawa do odszkodowania mogą skorzystać także osoby internowane w stanie wojennym. O tym, czy danej osobie przysługuje odszkodowanie czy nie i jego wysokość ustala sąd.
    Mogą o nie ubiegać się osoby, które nie zostały skazane, a znalazły się w więzieniu, a także małżonkowie, dzieci i rodzice poszkodowanych. Wysokość odszkodowania nie jest ograniczona w przypadku osób, które w związku z działalnością niepodległościową poniosły śmierć.
   

Wiceprzewodnicząca
KZ NSZZ "Solidarność"
przy Politechnice Wrocławskiej
Jadwiga Szymonik